Wyczerpany

Dzis pojechalismy z Bratem zwiedzic dlasze, nie ogladane jeszcze przeze mnie, poludniowe okolice Sugar Bottom. Byly przewaznie mniej trudne technicznie, ale bardziej wymagajace silowo. Dlugie podjazdy konczyly sie tuz przed nadejsciem zawalu, a zjazdy byly tylko tak krotkie, aby pluca przypomnialy sobie, gdzie ich miejsce. Byly jednak miejsca trudniejsze technicznie, szczegolnie inaczej, niz na poprzednio zwiedzanych odcinkach - gesto usiane korzeniami, krotkie dolki i garby o glebokosci porownywalnej ze wzrostem rowerzysty; trafil sie tez spory podjazd po zupelnie swiezej, miekkiej nawiezchni.

Po zaliczeniu tych miejsc pojechalismy znow na odwiedzane wczesniej odcinki polnocne. Okazalo sie jednak, ze jestem zdecydowanie za bardzo wymeczony. Mniej wiecej w polowie tej czesci skrocilismy trase i wrocilismy do autka. Po nastepnych kilku minutach znow zaczela do mnie docierac rzeczywistosc...