Prowizorka. Jazda próbna 10.3

Na skutek perturbacji ze sterowniczkiem do lampki, a także dzięki pewnej szczęśliwej decyzji, którą podjąłem w początkowej fazie projektu dość niefrasobliwie, udało mi się wypracować tymczasowe rozwiązanie zasilania diodek. Jest nim "direct drive", czyli zasilanie bezpośrednio z akumulatora. Nie jest to rozwiązanie ani bezpieczne, ani eleganckie, ani funkcjonalne, ani wydajne, ale działa!

A działa w miarę przyzwoicie. Lampka, pozbawiona jakiegokolwiek sterowania, świeci ciągle wszystkimi diodami, za to nieco słabiej niż poprzednio nawet w najsłabszym trybie. Wybrałem się więc ja dzisiaj, w drodze do pracy, na przejażdżkę przez park osiedlowy, aby sprawdzić jej działanie w sytuacji "realnej": gdy jest naprawdę ciemno, a teren jest na tyle trudny i zróżnicowany, że dobre oświetlenie jest silnie potrzebne. I egzamin ten lampka zdała wyśmienicie, nawet w obecnym, zubożonym wydaniu. Wydanie to okazało się też mieć plusa, gdyż lampka świeci na tyle słabo, że ryzyko oślepienia innych użytkowników drogi jest wyraźnie zmniejszone nawet przy wszystkich diodach świecących.

Przez chwilę nawet zastanawiałem się, czy nie zostawić tego tak, jak jest...

Nie, nie będę jeździł z taką prowizorką! Stać mnie przecież na więcej!

Drogę powrotną z pracy rozciągnąłem nieco o wizytę u koleżanki, u której pewną dość dziwną informację przehandlowałem za kubek ciepłej herbaty :) I od razu świat stał się lepszy.

Jak to niewiele potrzeba mężczyźnie do szczęścia...

ML: 1671 kcal, 50%. Co godne zauważenia, max tętna osiągnął 184 bpm. No i dokichałem sobie trochę zimowego powietrza w oponki, bo pora już najwyższa...